فرقی ندارد منطقی ترین آدم روی زمین باشی یا احساسی ترین. همیشه کارت به جادو و جنبل می افتد، و طوری چنین چیز هایی را باور می کنی که گویی قبلا هیچ شک و تردیدی نداشته ای اما آیا چنین چیز هایی حقیقت دارد؟

 

راه اثبات چیست؟ علم؟!

علم شاید کمتر از یک درصد از واقعیت زندگی ما را بتواند توضیح بدهد، کتاب های علمی، و سخنان دانشمندان این حوزه پر از تناقض و ابهام است یک نفر یک نظریه ایی میدهد و دیگری آن نظریه را بطور کامل نقض می کند. علاوه بر این هنوز علم ما به آن سطحی نرسیده است که بتوانیم همه چیز را بصورت شفاف، روشن کنیم. بخصوص مسائل انسانی، رفتار انسان و شخصیت انسان و . حالا چطور میتوان طلسم شدن را بصورت علمی بررسی کرد؟ تقریبا محال است توضیحی قطعی بیابیم.

 

پس چطور بفهمیم طلسم واقعیت دارد یا نه؟

اساسا این سوال اشتباه است شاید شما احساس کنید در زندگی گرفتار شده اید و هر دری را میزنید به در بسته میخورید اما اگر به یک نفر کاربلد در حوزه ی جادو و جنبل مراجعه کنید یا به یک نفر روانشناس کاربلد که بخواهد شخصیت شما را بهبود ببخشد هر دو یک فکر مشترک دارند: خالی کردن جیب شما.

البته که ممکن است کار هر دو نتیجه دلخواهی به همراه داشته باشد، اما در بین روانشناسان یا جادوگران هم ان بسیاری وجود دارند و نمی توان چشم بسته اعتماد کرد اما چه می شود اگر خودتان، خودتان را نجات دهید؟ چه می شود اگر خودتان این طلسم را بشکنید و خودتان جادوگر و روانشناس خودتان باشید؟

 

تا خودت نخواهی نجات پیدا نمی کنی

کله شق بودن و قبول نکردن هیچ حرفی، با اعتماد کردن به خود متفاوت است. کسی که کله شق است در برابر حرف درست، یا حتی در برابر عقل خودش هم مقاومت می کند اما کسی که به خودش اعتماد دارد کار را به خود میسپارد و مطمئن است که خواهد توانست از گرفتاری ها خلاص شود.

کسی که تردید دارد و به خودش مطمئن نیست، چطور آدمی است؟ آدمی مردد و دو دل. آدم مردد و دو دل چه جور تصمیماتی میگرد؟ تصمیماتی اشتباه که تردید به خودش را بیشتر می کند. ( هر احساسی را بیشتر تمرین کنی همان احساس را بیشتر تولید می کنی)

پس اگر به خودت تردید داشته باشی انتظار نداشته باش که تصمیمات درستی بگیری یا زندگی ات بهبود بیابد. تنها راه حل این است که به خودت مطمئن باشی. همین که به خود مطمئن شدی، تصمیماتت و رفتار هایی که از تو سر می زند هم از اطمینان به خود سرچشمه میگیرد و نتایج کارهایی که از اطمینان سرچشمه بگیرد، باعث می شود بیشتر به خودت مطمئن شوی.

 

+وقتی به خودت تردید داری تبدیل می شوی به احساس تردید. وقتی خودت را فردی مردد می نامی (و با خود می گویی من "مردد" هستم )یعنی فکر می کنی که تو خود تردید و دو دلی هستی. تو بودن احساسی شبیه به تردید داشتن دارد و تفاوتی بین خودت و این احساس نمیتوانی قائل شوی در نتیجه رفتار هایت هم تردیدآمیز می شود و نتایج زندگی ات هم مایوس کننده می شود.

 

***

 


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها